پاسخ لاریجانی را سوده ناطق نوری، دختر رئیس وقت بازرسی دفتر آیت‌الله خامنه‌ای داد و سخنان رییس قوه قضاییه علیه پدرش را "غیراخلاقی و غیرمسوولانه" ارزیابی کرد.

اما غائله تمام نشد. فاضل لاریجانی، برادر رئیس وقت قوه قضائیه و متهم به فساد اقتصادی، در آذر ماه 95،‌ اعلام کرد آماده است اموالش بررسی شود، به شرط آنکه درباره اموال علی اکبر ناطق نوری و محمود احمدی‌نژاد هم تحقیق شود.

این بار خود ناطق نوری به میدان آمد و دو روز پس از نامه فاضل لاریجانی،‌ خواستار آن شد هر کسی مدرکی از فساد بستگانش دارد، منتشر کند.

این موضع گیری آخرین واکنش ناطق نوری به مجادلات خانوادگی آنها و دو برادر لاریجانی بود. بعد از آن ناطق نوری به رویه همیشگی‌اش سکوت کرد.

او زمانی گلایه کرده که اگر در برابر "حرف‌های نادرست و تهمت‌هایی" که او زده شده،‌ ساکت بوده، به دلیل "حفظ وحدت، جلوگیری از تشویش اذهان عمومی و ممانعت از سودجویی دشمنان انقلاب و نظام" بوده است.

ناطق نوری با درگذشت اکبر هاشمی رفسنجانی، همراه سیاسی و فکری همیشگی‌اش و پس از جایگزینی محمود هاشمی شاهرودی، همچنان به طور مرتب در نشست‌های مجمع حاضر می‌‌شد، صادق لاریجانی اما به نوشته رسانه‌های اصولگرا، "به دلیل حضور محمود احمدی‌نژاد"، کمتر در جلسه‌ها دیده می‌شد.

با مرگ فقیه نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی ورق برگشت. صادق لاریجانی به جای هاشمی شاهرودی نشست و ناطق نوری در شرایطی که نام او به عنوان یکی از گزینه‌های جایگزینی هاشمی شاهرودی مطرح بود، دیگر به جلسه‌ها نرفت.

دوری از هسته مرکزی قدرت

ناطق نوری مدتی است که وقت‌گذرانی در حوزه علمیه "امام حسن مجتبی" در لواسان را به سمت‌های حکومتی ترجیح می‌دهد. حتی اگر آن سمت با انتصاب رهبر جمهوری اسلامی باشد.

این تمایل ریشه در مواضع سیاسی دو دهه اخیر او دارد. رئیس مجالس چهارم و پنجم، چندین مرتبه نسبت به فساد سیستماتیک هشدار داده است. در یک مورد‌ گفته که "بسیاری از شرکت‌ها، به اسم خصوص‌سازی به نهادهایی همچون تامین اجتماعی و ستاد اجرایی فرمان امام واگذار شدند". این روحانی 75 ساله، حتی خواستار اصلاح قانون اساسی شده، عملکرد اصلاح‌طلبان و اصولگرایان را زیر سوال برده و از نبود احزاب در ایران انتقاد کرده است.

او که در انتخابات ریاست جمهوری سال 88،‌ سکوت جامعه روحانیت مبارز را در قبال اتهامات محمود احمدی‌نژاد در مناظره‌های انتخاباتی نسبت به خانواده‌اش نبخشید،‌ از میرحسین موسوی حمایت کرد.

بعد از انتخابات، دیگر حاضر نشد در جلسه‌های جامعه روحانیت مبارز و تشکل‌های انتخاباتی اصولگرا حاضر شود. به جای آن جلسه‌های مشترکی با اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی برای انتخابات مجلس دهم تشکیل داد و در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92، به طور علنی و موثر، از کاندیداتوری حسن روحانی حمایت کرد.

چنین موضع گیری‌هایی با سیاست‌های هسته مرکزی قدرت زاویه دارد. به همین دلیل بارها از سوی اصولگرایان نزدیک به راس نظام، مورد انتقاد و حمله قرار گرفته است. تا جایی که بعد از انتخابات سال 88، در زمره "ساکتین فتنه" قرار گرفت و سال 91، سخنرانی‌اش با پرتاب بطری آب و شعارهایی همچون "خواص بی‌بصیرت نمی‌خواهیم" قطع شد.

با این حال به نظر می رسد انتقادها، تغییری در مشی سیاسی ناطق نوری ایجاد نکرده است. همچنان از نبود مسئولیت‌پذیری در ایران انتقاد دارد و سال 93، در مراسم احیا، یکی از تندترین سخنرانی‌های انتقادی‌اش را ایراد کرد.

او با اشاره به اینکه "علی از بار مسئولیت فرار نکرد"، نحوه حکومتداری امام اول شیعیان را فارغ از "جناح‌بندی و گروه‌بندی و رفیق‌بازی" ارزیابی کرد و گفت: "اگر بنا شود فرد مسئولیتی را عهده‌دار شود و بگوید هرگونه که دلم خواست بیت‌المال را خرج می‌کنم و تا هنگامی که مسئولیت دارد، بگوییم که مصلحت نیست سخنی مطرح کنیم و پس از دوران مسئولیت نیز بگوییم حالا آن فرد رفته، دیگر به مرده لگد نمی‌زنند، پس چه زمانی باید حساب بیت‌المال رسیدگی شود؟"

به رغم سخنان جنجالی و برنده گاه و بیگاهش، اما در مورد خودش، بی‌صدا و خاموش تصمیم‌گیری می‌کند. اگر روزی علی‌اکبر ناطق نوری، از حلقه نزدیکان و مشاوران طراز اول رهبر جمهوری اسلامی بود، این روزها، یک به یک کلید مشاغلش را تحویل می‌دهد.